......કાલે રાત્રે ટાઈપ કરતા કરતા ક્યારે ફોન હાથમાંથી પડી ગયો તે ખબર જ રહી નહીં ...ખૂબ થાકને કારણે અને મસ્ત મજાનું નહાવાનું મળિયું હતું આ ઉપરાંત છેલ્લા 8 દિવસ પછી મસ્તમજાનું ગાદલું મળિયું હતું...તો ક્યારે ઊંઘ આવી ગઈ તેની ખબર રહી નહીં....સવારે 8 વાગે મારી રૂમમાં સુતેલ અજય પટેલે મને જગાડીયો ત્યારે ખબર પડી કે આખી રાત લાઈટ ચાલુ રહી ગઈ હતી....આજે સવારે જાગીને બ્રશ કરીયું અને સ્નાન કરીને તૈયાર થયા ....હોટેલ માં જ બ્રેડ બટર અને ચા મંગાવી નાસ્તો કરિયો....પછી કાલની અધૂરી વાત ટાઈપ કરવા બેસી ગયો ....અમારી સાથે હવે રહેલા અમે 10 માંથી 4 મિત્રો રજની, જગદીશ, નરેશ વાસાણી અને કેતન ને હરિદ્વાર જોવા જવું હતું તો તેઓ ચારેય 9.30 વાગ્યા આજુબાજુ હરિદ્વાર સામાન સાથે ફરવા નીકળી ગયા...તેઓ હરિદ્વારથી ટ્રેનમાં અમારી સાથે થઈ જશે તેવું નક્કી કરવામાં આવ્યુ કારણકે દેહરાદૂન થી દિલ્લી જતી ટ્રેન હરિદ્વાર ઉભી રહેવાની હતી....આમ પણ અહીંથી હરિદ્વાર 60 કિમિ જ દૂર હતું...માટે તેઓએ ફરવા જવાનું નક્કી કરીયું
અને મેં , સુરેશભાઈ, અજય પટેલ, કલ્પેશ ડાયાણી અને શૈલેષ લાઠીયાએ 12 વાગિયા સુધી હોટલમાં જ આરામ કરવાનું નક્કી કર્યું હતું...થાક ઉતારવાનું...12 વાગીએ અમે બધા અમારો સામાન રીસેપ્શન કાઉન્ડર પાસે મૂકીને રૂમ જમા કરાવી દીધો....અને અમારી પાસે 5 વાગિયા સુધીનો સમય હતો માટે સામાન મૂકીને નજીકની માર્કેટમાં ફરવા નિકળિયા..2 વાગિયા સુધી દેહરાદૂન ની પલટન બજારમાં ફરિયા ...બહુ મોટું માર્કેટ હતું....ગરમ કપડાંની, દુકાનથી લઈને આર્મીવાળા ની જરૂરી વસ્તુઓની દુકાન, સંગીત ના સાધનો થી લઈને ટ્રેકિંગના સાધનોની દુકાનો જોતા જોતા એક સલૂનવાળાની દુકાને દાઢી કરાવવા પહોંચીયા....ત્યાર બાદ અમે હોટેલે પહોંચીયા ત્યારે 3.00 વાગી ગયા હતા...બપોરનું જમવાનું બાકી હતું તો નક્કી કરીયું કે આજે તો પીઝા ખાવા છે માટે અમે સામાન લઈને નિકળિયા પણ પીઝા ખાવા માટે 3 કીમિ દૂર જવું પડે તેમ હતું...અને દેહરાદૂન ટ્રાફિક વાળો વિસ્તાર હતો અને વિચારતા વિચારતા તો 3.10 થઈ ગયા હતા...માટે 5 વાગે અમે રેલવે સ્ટેશન પર ન પહોંચી શકીયે તો ટ્રેન છૂટી જાય ...માટે પીઝા ખાવા જવાનું બંધ રાખીયું...અને કલ્પેશ ડાયાણી અને અજય પટેલ એક રીક્ષા કરીને બધો સામાન મુકેને રેલવે સ્ટેશન પહોંચે અને અમે બધા ચાલીને પહોંચીએ તેવું નક્કી કરવામાં આવ્યુ....આમ તો રેલવે સ્ટેશન 1કિમિ જેટલું જ અંતર હતું પણ સામાન વધારે હતો માટે આવું નક્કી કરવામાં આવ્યુ...
અમે રેલવે સ્ટેશન પહોંચયા ત્યારે 3.45 થઈ ગયા હતા....સ્ટેશન પર અમારે જે ટ્રેનમાં જવાનું હતું તે પ્લેટફોર્મ નંબર 3 પર પડી હતી જ....અંદર સાફસફાઈ ચાલી હતી...માટે અમે બધા પ્લેટફોર્મ પર સામાન મૂકીને બેઠા....ભૂખ તો લાગેલ હતી જ કાલે સાથે લીધેલ ફ્રૂટમાં હજી જમરૂખ અને કેળા પડેલા હતા તે બેગમાંથી બહાર કાઢીયા અને ખાધા...થોડી મજા આવી ....એટલે કલ્પેશ અને શૈલેષ પ્લેટફોર્મ ની બહાર જઈને ફરી જમરૂખ અને મોસંબી લઈ આવિયા...અમેં થોડું થોડું પાછું ફ્રુટ ખાધુ ....4.30 વાગિયા આજુબાજુ ટ્રેનમાં અમે સામાન મુકિયો...5.00 વાગિએ ટ્રેન દેહરાદૂન સ્ટેશન છોડીને આગળ ચાલી....આ વખતે સ્લીપિંગ ટ્રેન ન હતી ....પણ એસી સીટીંગ ટ્રેન હતી ...સારી હતી....થોડી વાર પછી ટ્રેનમાં લીંબુ પાણી અને સાદું પાણી આપવામાં આવ્યુ અને ત્યાર બાદ પફ, બ્રેડ બટર અને ચા નો નાસ્તો આપવામાં આવીયો....એકાદ કલાક ટ્રેન ચાલીને હરિદ્વાર પહોંચી ત્યાં થી પેલા ચાર મિત્રો ટ્રેનમાં ચડિયા.....સાંજે 7.27 એ સૂપ આપવામાં આવ્યુ.....અંતે ત્યાર બાદ જમવામાં આપવામાં આવ્યુ...પણ મેં ન તો સૂપ લીધું કે ન તો જમવાનું લીધું કારણ કે ટ્રેનનું જમવાનું બહુ ભાવે તેવું હોતું નથી ....અને અમે 5 વાગે તો ફ્રુટ ખાધું હતું એટલે બહુ ભૂખ પણ ન હતી.....
દેહરાદૂન - દિલ્લી શતાબ્દીન એક્સપ્રેસ ટ્રેન હતી....દિલ્લી રાત્રે 10.45 વાગે પહોંચાડવાની હતી...પણ ભારતની બધી ટ્રેનો જેમ ટાઈમે ચાલે છે તેમ ..આ ટ્રેન પણ એટલી ટાઈમે ચાલી કે રાત્રે 12.25 પહોંચાડીયા ....થોડીક જ લેટ ગણવી કે શું?...આ તો સારું થયું કે અમારું પ્લેન સવારે 5 વાગ્યે હતું....જો તે 12.00 વાગ્યે હોત તો અમે હેરાન થયા હોત .....પણ અમને આપણા રેલવે તંત્ર પર પૂરો ભરોસો હતો....એટલે જ પ્લેન થોડું નહીં પણ વધારે મોડું રાખીયુ હતું.....જે દેશમાં ટ્રેનનું ટાઈમ ટેબલ માં જ આવું ચાલતું હોય તો મારી સલાહ છે કે પહેલા જે ટ્રેનો ચાલે તેને સમયસર કેમ પોહચતી કરવી તેનો અમલ કરાવવો જોઈએ અને તેમાં સુધારો લાવવો જોઈએ..નહીં કે બ્લુલેટ ટ્રેન નો પ્રોજેકટ લાવવો જોઈએ...
જેવા અમે 12.25 એ દિલ્લીના રેલવે સ્ટેશન પર ઉતરિયા એટલે બે વખત સ્ટેશન પરનો પાવર ગુલ કરવાં આવીયો કે ગયો તે ખબર ન પડી ...પણ પાછળ થી જે ટેક્સીમાં અમે એરપોર્ટ ગયા તેના ડ્રાઇવરે અમને ચોખવટ કરી કે આ તો રોજની ઘટના છે...જેટલા સમયમાં પાવર જાય તેટલા સમય માં અમુક લોકોના ખીચ્ચા કપાઈ જાય...અંધારાનો લાભ અને કેમેરા પણ બંધ....જેનું ખીચ્ચું કપાઈ ગયું હોય તેને તો બહુ મોડી ખબર પડે.....આ પાવર સેટિંગ કરીને કાઢવામાં આવતો હતો તેવું અમને ટેક્સીના ડ્રાઇવરે જણાવ્યુ હતુ...આ વાત સાચી હોય કે ખોટી તે તો ભગવાનને જ ખબર....પણ વિચિત્ર કહેવાય કે આવડા મોટા વિકસિત ભારતની રાજધાનીના ન્યુ દિલ્લી રેલવે સ્ટેશન પર લાઈટ ગુમ થાય તે પણ નવીન કહેવાય....
અંતે રેલવે સ્ટેશનથી ઇન્દિરા ગાંધી એરપોર્ટ પર જવા માટે અમે 10 વ્યક્તિઓ ટેક્સી કરીને રવાના થયા....લગભગ 1.30 વાગીએ એરપોર્ટ પોહચી ગયા હતા....એરપોર્ટ પર એન્ટ્રી લઈને અમે અંદરના ભાગે બેઠા....લગભગ સવારે 3.30 વાગે અમારું બોર્ડિંગ થયા બાદ અમારું પ્લેન 5.35 સે ઉપડીયું....દિલ્લી થી સુરત રવાના થયું...
લગભગ સવારે 7.00 કલાકે અમે સુરત પોહચિયા અને અમને લેવા આવેલ મારા ભાઈ અજય સાથે હું મારે ઘરે જવા રવાના થયો......
THE END
==================================================
👉 માહિતી સારી લાગી હોય તો લાઈક કરીને શેર કરવાનું ભૂલસો નહીં મિત્રો